Η ομορφιά έχει πολλές όψεις

Η ομορφιά του σώματος είναι πρόσκαιρη. Του πνεύματος εξελισσόμενη και της ψυχής μόνιμη.

Το’ πιασες;

Μη με κοιτάς με αυτό το έκπληκτο βλέμμα. Και προπάντων διώξε αυτό το ειρωνικό μειδίαμα από τα χείλη σου.

Δεν πιστεύεις αυτό που σου λέω, έτσι; Νομίζεις πως μπορείς να κερδίσεις τα πάντα εξαιτίας της εξωτερικής σου ομορφιάς. Να πάρεις όλον τον κόσμο με το μέρος σου. Να τερματίσεις πρώτος στον μαραθώνιο της ζωής και να κερδίσεις τον χρόνο.

Χα! Να σου πω μια αλήθεια, φίλε μου;

Η ομορφιά είναι περίεργη λέξη. Έχει πολλά πρόσωπα.

Άλλοτε προσελκύει για να τραφεί ο εγωισμός της. Το «είναι» της που ακτινοβολεί έπαρση και χυδαιότητα πολλές φορές. Σαν το makeup ενός κλόουν. Ζητά την προσοχή. Για να θαυμάσουν κάτι ψεύτικο.

Άλλοτε έχει αυτό το χρώμα το λευκό, το ασπιλο, το καθαρό. Δηλώνει πλήρη άγνοια γι ‘ αυτό που είναι. Κι όμως. Είναι τόσο αγνή η μορφή του! Σαν μία μαθήτρια που φορά την μαθητική ποδιά έτοιμη να ταξιδέψει όλον τον κόσμο μέσα από τις γνώσεις.

Κι άλλοτε είναι ένας χάρτης ενός κρυμμένου θησαυρού πεταμένος στο κέντρο ενός λαβυρίνθου. Ζητά να εξερευνήσεις αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Εκεί βρίσκεται ο πραγματικός θησαυρός αμύθητης αξίας!

Ως πρώτη άποψη….

Η ομορφιά είναι μια ζαριά καλή σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου.

Με τις εξάρες παίρνεις την παρτίδα. Κερδίζεις τα πάντα. Πλούτη, εύνοια, προσοχή.

Με το ασσόδυο είσαι ο χαμένος. Ο άσχημος. Μη ελκυστικός. Κι η αρένα της ζωής σε φτύνει σαν μασημένη βορά στην άκρη.

Με μία δεύτερη ματιά, όμως, αντιλαμβάνεσαι πως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα όπως φαίνονται.

Άφησε τις αντιρρήσεις στην άκρη κι άκουσε με προσεκτικά. Προσπαθώ να σου εξηγήσω. Δεν το καταλαβαίνεις;

Πρόσεχε, φίλε μου. Γιατί η ομορφιά που κατέχεις έχει πολλά πλοκάμια. Κάποια από αυτά λειτουργούν ως μαστίγια κι άλλα ως χάδι.

Πρόσεχε τα πρώτα. Είναι ικανά να ματώσουν την ματαιοδοξία σου. Να σε προδώσουν με τον καιρό. Γιατί τα χρόνια περνούν και τίποτα δεν μένει το ίδιο. Η επιφάνεια διαβρώνεται, αλλάζει υφή και καθετί όμορφο χάνει αυτή την ιδιότητα.

Και φρόντιζε τα δεύτερα γιατί είναι χάδι στην ψυχή. Είναι αυτά που βρίσκονται στο βάθος. Κάτω από την επιφάνεια. Εκεί που υπάρχει μόνο η ουσία. Οι αξίες, οι γνώσεις, τα όμορφα συναισθήματα και η συνεχής εξέλιξη του νου.

Αν επιλέξεις να αγκαλιάσεις όλα αυτά τα στοιχεία, τότε θα δεις να ξετυλίγονται μπροστά σου όλα τα πέταλα της εσωτερικής ομορφιάς και θα φανερώσουν το πιο όμορφο κι αέναο λουλούδι του κόσμου.

Εσένα!

Μαρία Δαμιανάκου

Κριτική αναγνώστριας για το «Μην είσαι περίεργος!» (Σπάνια συναντάς βιβλίο που να θίγει μαζεμένα τόσα κοινωνικά ζητήματα και που να προβληματίζει τόσο)

«Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πού οδεύει αυτός ο κόσμος;; Κι αν ναι, κάνεις κάτι για να αλλάξεις την τροχιά της κατρακύλας που έχει πάρει ή στέκεσαι απαθής, έχοντας βολευτεί επάνω στο «φαίνεσθαι» των ανθρώπων που ζουν γύρω σου;

Είναι όντως τόσο σημαντική η εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω ή μήπως κάτι δεν έχουμε καταλάβει σωστά; Ποιοι είναι οι Όμοιοι; Τι συμβολίζει, άραγε, ο αριθμός 7; Πόση ευτυχία μπορεί να προσφέρει ένα δώρο με ωραίο περιτύλιγμα και γιατί; Με ποιον τρόπο μπορεί να αλλάξει η ανθρωπότητα; Τι σκοπό έχουν οι ξαφνικές μεταμορφώσεις;

Δεν είσαι περίεργος να μάθεις; Πρόσεχε όμως, γιατί μπορεί να εξαφανιστείς!!

Σπάνια συναντάς βιβλίο που να θίγει μαζεμένα τόσα κοινωνικά ζητήματα και που να προβληματίζει τόσο. Κι εγώ είμαι χαρούμενη για αυτή μου την επιλογή. Μαρία Δαμιανάκου, υποκλίνομαι για άλλη μια φορά στο ταλέντο σου!

Μην είσαι περίεργος! Της Μαρίας Δαμιανάκου. Από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο.

(Απόσπασμα από το βιβλίο)

<<Σε ορισμένους ανθρώπους, η αθλιότητα πηγάζει από μέσα τους! Όπως τις στιγμές που καταδικάζουν και στέλνουν στο πυρ το εξώτερον άλλους για τα λάθη που κάνουν, ενώ ταυτόχρονα προσπερνούν ή δικαιολογούν τα δικά τους, τα οποία πολλές φορές είναι μεγαλύτερα, αλλά δεν παύει να είναι δικά τους. Και να θυμάσαι ότι όσο πιο μίζερη είναι η ζωή κάποιου, τόσο περισσότερο ανακατεύεται στις ζωές των άλλων και κατακρίνει κι επικρίνει τους πάντες και τα πάντα…>>»

Φωτεινή Ταχατάκη

Κι αν το δέντρο είσαι εσύ…

«Να είσαι περήφανος γι’ αυτό που είσαι»

Μεγάλη κουβέντα…..

Το θέμα είναι να… αξίζει να είσαι περήφανος για σένα.

Όταν δηλαδή η ζωή σου είναι ένα καρποφόρο δέντρο. Όπου κάθε καρπός και μια λέξη κρύβει μια αξία.

• Χαρίζω
• Προσφέρω
• Αγαπώ
• Νιώθω
• Συμπάσχω
• Δημιουργώ
• Εξελίσσομαι
• Βελτιώνομαι

Όταν η ζωή σου είναι γεμάτη με αυτές τις λέξεις, τότε ναι. Αξίζει να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.

Αν όμως η ζωή σου είναι ένα δέντρο που οι καρποί του έχουν πέσει κάτω και ποδοπατούνται από τον δικό σου μονοχρωματικό χαρακτήρα κι εγωισμό, τότε η λέξη περηφάνια ίσως δηλώνει σε αυτή την περίπτωση απούσα.

Και τότε πρέπει να σκύψεις να μαζέψεις τους λιωμενους καρπούς, τους δικούς σου καρπούς και να σώσεις όσους μπορείς.

ΑΝ θες να αλλάξει αυτό για να νιώσεις ειλικρινή περηφάνια για σένα.

Μαρία Δαμιανάκου